اثر بازخورد افسوده به کوشش های موفق و ناموفق به نوع کانون توجه بستگی دارد

هدف از پژوهش حاضر بررسی نقش بازخورد افزوده به کوشش های موفق و ناموفق در تعامل با کانون توجه بر اجرا یادگیری سرویس بلند بدمینتون بود. 44 دانش آموز دختر مبتدی با میانگین سنی 16/1±0/76 سال برای اجرای پژوهش داوطلب شدند. آزمودنی ها پس از اجرای پیش آزمون به صورت تصادفی به چهار گروه آزمایشی تقسیم شدند. گروه ها در طی شش جلسه اکتساب (هر جلسه یک بلوک نه کوششی)، مطابق دستورالعمل برنامه ریزی شده به تمرین تکلیف سرویس بلند بدمینتون پرداختند. قبل از اجرای سرویس، گروه کانون توجه درونی از طریق خود گفتاری عبارت کشش دست به عقب و گروه کانون توجه بیرونی واژه هدف را با خود تکرار کردند. ازمودنی ها پس از هر سه کوشش متناسب با گروه خود، پس از کوشش های موفق یا ن اموفق، بازخورد آگاهی از اجرا دریافت کردند. آزمون های یادداری و انتقال، 48 ساعت بعد از مرحله اکتساب اجرا شد. برای تحلیل داده ها در مرحله اکتساب از تحلیل واریانس عاملی با اندازه گیری مکرر و در آزمون های یادداری و انتقال از تحلیل واریانس دو طرفه P<0.05 استفاده شد. نتایج نشان داد که پیشرفت در طی مرحله اکتساب، معنادار و اثر تعامل کانون توجه با نوع بازخورد هم در مرحله اکتساب و هم در آزمون یادداری و انتقال معنادار بوده است. به طوری که در شرایط کانون توجه درونی، گروه بازخورد در کوشش های ناموفق و در شرایط کانون توجه بیرونی، گروه بازخورد در کوشش های موفق اجرا و یادگیری بهتری داشتند. تحلیل یافته ها در آزمون یادداری و انتقال نشان داد که این برتری فقط در شرایط کانون توجه بیرونی معنادار بوده است. بدین ترتیب، پیشنهاد می شود که در زمان آموزش مهارت های حرکتی و استفاده از بازخورد به کوشش های موفق و ناموفق، نوع کانون توجه نیز در نظر گرفته شود.

Keywords:

بازخورد آگاهی از اجرا , کانون توجه , خودگفتاری آموزشی , کوشش موفق , کوشش ناموفق