اثر مقادیر مختلف مصرف نیکوتین بر عملکرد روانی حرکتی ورزشکاران و غیرورزشکاران

هدف از این پژوهش، تعیین اثر مقادیر مختلف مصرف نیکوتین بر عملکرد روانی حرکتی ورزشکاران و غیرورزشکاران می باشد. طرح این پژوهش، نیمه تجربی و از نوع کاربردی بوده و در آن دو گروه مساوی ورزشکار و غیرورزشکار n2=n1=36 با استفاده از یک پرسشنامه اطلاعات عمومی که میزان مشارکت و سابقه فعالیت ورزشی آنها را مشخص می کرد، از میان دانشجویان پسر دانشگاه خوارزمی با دامنه سنی 18-24 سال به صورت در دسترس انتخاب شدند. هر گروه 36 نفری به صورت تصادفی در سه زیرگروه 12 نفری (مصرف چهار میلی گرم آدامس نیکوتین، مصرف دو میلی گرم آدامس نیکوتین و مصرف صفر میلی گرم آدامس نیکوتین) جای گرفتند. از فرم غربالگری سلامت عمومی به منظور اطمینان از سلامت آزمودنی ها و عدم سابقه مصرف دارو، به ویژه سیگار استفاده شد و داده ها با استفاده از ابزار زمان واکنش انتخابی و هماهنگی دو دستی وینا جمع آوری گردیدند علاوه بر آمار توصیفی، از آزمون تحلیل واریانس بین گروهی با اندازه گیری مکرر نیز استفاده شد α=0.05 نتایج نشان داد که تفاوت های میانگین در رابطه با زمان واکنش انتخابی، چه در رابطه با گروه P=0.353 و چه در رابطه با مداخله P=0.464 معنادار نمی باشد. همچنین، اثر مقادیر مختلف نیکوتین بر زمان واکنش انتخابی در دو گروه ورزشکار و غیرورزشکار نیز معنادار نیست P=0.0501 اما در آزمون هماهنگی دو دستی، تفاوت بین میانگین های دشواری هماهنگی دو دستی در رابطه با گروه P=0.001 معنادار می باشد. به طور کلی، اثر مقادیر مختلف نیکوتین تفاوت معناداری را در دو گروه ورزشکار و غیرورزشکار نشان نمی دهد P=0.544 علاوه بر این، نتایج نشان داد که تفاوتی در عملکرد روانی حرکتی ورزشکاران و غیرورزشکاران پیش و پس از مصرف مقادیر مختلف نیکوتین وجود ندارد

Keywords:

زمان واکنش انتخابی , هماهنگی دو دستی , آدامس نیکوتین , ورزشکار , غیرورزشکار