توجه به دیدگاه های مختلف توانایی ها: تاثیر بازخورد عمومی و غیرعمومی در یادگیری مهارت های حرکتی کودکان کم توان ذهنی

هدف از اجرای این پژوهش، بررسی تاثیر بازخورد عمومی و غیرعمومی بر اجرا و یادگیری حرکتی کودکان کم توان ذهنی آموزش پذیر براساس دو دیدگاه متفاوت به توانایی ها می باشد. گروه نمونه پژوهش شامل 30 کودک کم توان ذهنی آموزش پذیر بود که به دو گروه بازخورد عمومی و غیرعمومی تقسیم شدند و دو آزمایش را اجرا نمودند. درآزمایش اول از افراد خواسته شد تا توسط یک توپ فوتبال، به هدفی مشخص با پا شوت بزنند. در این تکلیف، تفاوتی بین دو گروه در دوره تمرینی مشاهده نگردید P=0.918 زمانی که هر دو گروه بازخورد منفی دریافت نمودند، ارایه بازخورد عمومی منجر به نامطلوب بودن اجرا نسبت به بازخورد غیرعمومی گشت P=0.003 در آزمون یادداری نیز گروه تمرین عمومی عملکرد پایین تر و معناداری را نسبت به گروه بازخورد غیرعمومی داشتند P=0.001 علاوه براین، آزمایش دوم تاثیرات پایدار بیشتری را مورد بررسی قرار داد. نتایج آزمون های یادداری که یک روز پس از تمرین تکلیف پرتابی انجام گردید نشان داد زمانی که بازخورد منفی ارایه گشت، آزمودنی هایی که بازخورد غیرعمومی را در زمان اجرای تکلیف دریافت کرده بودند، عملکرد بهتری نسبت به گروه بازخورد عمومی داشتند P<0.05 این یافته ها اهمیت جمله بندی (نوع کلمات و شیوه بیان) بازخورد را اثبات نموده و نشان می دهد بازخورد غیرعمومی در اجرا و در یادگیری حرکتی موثرتر از بازخورد عمومی می باشد و مربیان هنگام ارایه بازخورد باید بر جنبه هایی از توانایی ها که قابل یادگیری است تاکید داشته باشند.

Keywords:

بازخورد منفی و مثبت , توانایی , بازخورد عمومی و غیرعمومی , کودکان کم توان ذهنی