دوازده امام در تورات نگاهی نو به بشارت ابراهیم در سفر پیدایش

یکی از پرسش های مربوط به آیات 17 : 18 و 17 : 20 از سفر پیدایش تورات، این است کهآیا این آیات را م یتوان اشارت و بشارتی به پیامبر اسلام و دوازده امام شیعیان دانست با تاملی دقیق در دعای ابراهیم برای فرزندش اسماعیل (ع) (پیدایش 18 : 17) و نیزنحوه استجابت الهی (پیدایش 20 : 17) می توان ادعا کرد که خداوند به ابراهیم (ع)بشارت داده که امامت را در پیامبر اسلام و دوازده امام از نسل اسماعیل (ع) قرار دهد.از سویی با توجه به قراین درون متنی و برون متنی ای که نشان می دهد مقصود از میودمیود ، پیامبر اسلام است و از سوی دیگر، با ریشه شناسی واژه ربی و هماهنگی آنبا مفهوم امام ، می توان نشان داد که دوازده ربانی در آیه 17 : 20 ، اشار های به دوازدهامام شیعیان دارد. همچنین، هماهنگی ریشه شناختی نام های برخی از دوازده امام باشماری از نام هایی که به عنوان اسامی فرزندان اسماعیل در آیات 25 : 13 _ 15 ذکر شدهاست، ادعای پیش گفته را تقویت می کند.

Keywords:

بشارات سفر پیدایش از عهد عتیق , بشارت فصل هفدهم سفر تکوین , میودمیود , ربانی , دوازده امام , امامان از نسل اسماعیل , امامت در تورات