اثر محلول پاشی سدیم نیتروپروساید بر تحمل به تنش خشکی در گل جعفری

کم آبی یکی از شاخص های مهم محیطی است که رشد ونمو وتولید گیاهان را محدود می کند. این تنش با ایجاد اختلال در تعادل بین تولید گونه های فعال اکسیژن (ROS) و فعالیت های دفاع آنتی اکسیدانی گیاه، ایجاد تنش اکسیداتیو می کند. نیتروپروساید سدیم (SNP)، به طور معمول به عنوان ترکیب رها کننده اکسید نیتریک در گیاهان استفاده می شو. به منظور بررسی اثر محلول پاشی غلظت های مختلف SNP بر افزایش تحمل به تنش خشکی گل جعفری، آزمایشی گلدانی در گلخانه به صورت فاکتوریل در قالب طرح پایه کامل تصادفی با 9 تیمار و 6 تکرار اجرا شد. تیمارها شامل SNP در غلظت های صفر، 100 و 200 میکرومولار و تنش خشکی در سه سطح شاهد (ظرفیت زراعی)، تنش متوسط (80% ظرفیت زراعی) و تنش شدید (60% ظرفیت زراعی) بود. نتیجه ها مربوط به ویژگی های ریخت شناسی، فیزیولوژیکی و زیست شیمیایی نشان داد که محلول پاشی گل جعفری با غلظت 100 میکرومولار SNP با تاثیر بر ویژگی های فیزیولوژیکی و زیست شیمیایی و بهبود فعالیت آنزیم کاتالز سبب افزایش تحمل گل جعفری به تنش خشکی شد. بیشترین مقدار طول ساقه (40/01 سانتیمتر)، تعداد گل (8/83)، عمر گل (29 روز)، محتوای نسبی آب برگ (66/34%)، وزن تر کل (66/09% گرم) و کمترین نشت یونی (28/12%) مربوط به تیمار 100 میکرومولار SNP بود. همچنین ویزگی هایی مانند متوسط تعداد شاخه جانبی، شاخص کلروفیل، وزن تر و خ شک گل، وزن تر و خشک ساقه و ریشه توسط تیمار SNP با غلظت 100 میکرومولار افزایش قابل توجهی داشت. بنابراین محلول پاشی با غلظت 100 میکرومولار SNP میتواند در افزایش تحمل گل جعفری به تنش خشکی موثر باشد.

اثر محلول پاشی سدیم نیتروپروساید بر تحمل به تنش خشکی در گل جعفری Keywords:

تنش خشکی , گل جعفری , نیتروپروساید سدیم