اثر تنش شوری بر برخی پاسخ های فیزیولوژیک و زیست شیمیایی چهار دورگه انجیر

شور شدن خاکها در اثر تجمع نمک در خاک، تولید محصول های کشاورزی از جمله انجیر را کاهش میدهد.به منظور بررسی تاثیر سطح های مختلف تنش شوری (0/6، 4، 6 و 8 میلی موس بر سانتیمتر) بر چهار دورگه انجیر، آزمایشی به صورت فاکتوریل در قالب طرح به طورکامل تصادفی انجام شد. دانهال های مورد ارزیابی از تلاقی رقم مادری سبز (S) و چهار رقم برانجیر پوزدنبالی (P)، خرمایی (K)، شاه انجیری (Sh) و دانه سفید (D)؛ (SxSh, SxK, SxP و SxD) بهدست آمده بودند. اعمال تنش شوری در سطح هشت میلی موس بر سانتیمتر منجر به افزایش غلظت پرولین (9/18 برابر )کاروتنوییدها (8/04%)، تراکم روزنه (54/13%)، کاهش مقدار نسبی آب برگ (15/24%)، نشاسته (39/24%)، طول (23/68%) و قطر روزنه (24/60%) و هدایت روزنه ای (73/59%) نسبت به تیمار شاهد شد. با افزایش سطح شوری تا شش میلی موس بر سانتیمتر، غلظت قندهای محلول کل، کلروفیل b و کلروفیل کل در مقایسه با تیمار شاهد افزایش یافت. بیشترین مقدار پرولین، کلروفیل های a و b کلروفیل کل، کاروتنوییدها، قندهای محلول کل و نشاسته در دورگه SxK اندازه گیری شد. در حالیکه کمترین مقدار نسبی آب برگ در دورگه SxD و کمترین غلظت کلروفیل b و کل در دورگه SxSh اندازه گیری شد. همچنین دورگه SxSh بیشترین مقدار کاهش طول و قطر روزنه و بیشترین افزایش تراکم روزنه ای زیر شرایط تنش شوری را داشت، در حالیکه کمترین مقدار تراکم روزنهای در دورگه SxK مشاهده شد. همچنین در تیمار هشت میلی موس بر سانتیمتر، بیشترین , کمترین درصد تغییرهای هدایت روزنه ای نسبت به تیمار شاهد به ترتیب در دورگه های SxP و SxK مشاهده شد. در بین چهار دورگه مورد بررسی، SxK شرایط تنش شوری را بیشتر از بقیه تحمل نمود و امکان استفاده از این دورگه در خاک های شور تا سطح هشت میلی موس بر سانتیمتر وجود دارد.