اثربخشی باورهای فراشناختی و خودنظم دهی ورزشی بر موفقیت ورزشی دانشجویان ورزشکار خبره، ماهر و مبتدی

هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی باورهای فراشناختی و خودنظم دهی ورزشی بر موفقیت ورزشی دانشجویانورزشکار خبره، ماهر و مبتدی بود. به منظور جمع آوری داده ها از پرسشنامه های جمعیت شناختی، خودنظم دهیورزشی، سنجش باورهای فراشناختی و پرسشنامه موفقیت ورزشی استفاده شد. برای تحلیل داده ها از ضریبهمبستگی پیرسون و رگرسیون چندمتغیره استفاده شد. نتایج ضریب همبستگی پیرسون نشان داد بین موفقیتورزشی با خودتنظیمی ورزشی (27 / 0 = r) و باورهای فراشناختی (83 / 0 = r) برای ورزشکاران خبره رابطه مثبت ومعناداری وجود دارد (P<0/05). برای ورزشکاران ماهر و مبتدی، به ترتیب، همبستگی بین موفقیت ورزشی با باورهایفراشناختی، برابر با 84 / 0 = r و 73 / 0 = r و در سطح P<0/05 معنادار بود. ضرایب تاثیر متغیر باورهای فراشناختی وخودتنظیمی ورزشی نشان میدهد متغیرهای باورهای فراشناختی و خودتنظیمی ورزشی می توانند به طور معناداریموفقیت ورزشی در ورزشکاران خبره و ماهر را پیش بینی کنند اما قادر به پیش بینی موفقیت ورزشی در ورزشکارانمبتدی نمی باشند. بنابراین، میتوان نتیجه گرفت افزایش باورهای فراشناختی و خودنظم دهی ورزشی، باعث افزایشموفقیت ورزشی در ورزشکاران نخبه و ماهر می شود. اما متغیر خودتنظیمی ورزشی در ورزشکاران مبتدی قادر بهپیش بینی موفقیت ورزشی نیست.

Keywords:

باورهای فراشناختی , خودنظم دهی ورزشی , موفقیت ورزشی , دانشجویان