اثر تصویرسازی درونی و بیرونی بر افت گرم کردن مهارت های باز و بسته

افت گرمکردن، کاهشی زودگذر در اجرا است که به دنبال یک دوره استراحت کوتاه به وجود می آید. جهت انجامپژوهش حاضر، 60 آزمودنی به صورت تصادفی در شش گروه تصویرسازی و نوع مهارت (شامل درونی- بسته،بیرونی- بسته، کنترل- بسته، درونی- باز، بیرونی- باز و کنترل- باز) قرار گرفتند و به مدت 15 دقیقه به اجرایتکلیف پرداختند و امتیاز 10 اجرای پایانی آنها ثبت شد. در زمان استراحت، گروه ها به تصویرسازی درونی یابیرونی پرداختند و درادامه، پنج کوشش دیگر را انجام دادند. نتایج نشان داد در هر دو مهارت باز و بسته، بینگروه های تصویرسازی و کنترل تفاوت معناداری وجود دارد. همچنین، در تصویرسازی بیرونی بین گروه های باز وبسته (در استراحت پنج دقیقه ای) تفاوت معناداری به نفع گروه مهارت باز مشاهده می شود. براساس نتایج میتوانگفت که تصویرسازی، روش مناسبی برای کاهش افت گرم کردن بوده و پیشنهاد می شود که به ویژه برایمهارت های حرکتی باز از تصویرسازی بیرونی استفاده گردد.

Keywords:

افت گرم کردن , تصویرسازی درونی , تصویرسازی بیرونی , مهارت باز , مهارت بسته