ارایه مدل مفهومی شاخص های موفقیت قراردادهای آتی پیشنهادی در بازار سرمایه جمهوری اسلامی ایران

در فرآیند ایجاد نوآوری مالی در بازارهای مالی، همواره یکی از پرهزینه ترین مراحل، مرحله طراحی ابزار جدید بوده است. طراحی قراردادهای آتی نیز از این قاعده مستثنا نیست. با توجه به هزینه های طراحی یک قرارداد و اجرایی کردن آن، تعیین میزان موفقیت قرارداد در دست طراحی و نیز شاخص های اصلی موثر بر این موفقیت و اهمیت هر یک از این شاخص ها ضروری است. تحقیق حاضر که از نوع بنیادی و از لحاظ گردآوری اطلاعات از نوع غیر آزمایشی و پیمایشی - همبستگی است، شاخص های موفقیت یک قرارداد آتی در حال بررسی برای عرضه به بازار را در قالب یک مدل مفهومی ارایه نموده است. مدل ارایه شده در این مقاله دارای متغیرهای اصلی موثر بر موفقیت ارایه قراردادهای آتی ارایه شده به بازار شامل ویژگی های دارایی پایه و ویژگی های قرارداد طراحی شده است. هر کدام از این متغیرها دارای شاخص هایی است که می توان با استفاده از آنها مقادیر مربوط به متغیرها را محاسبه نمود. این مقاله ابتدا با استفاده از فنون آمار ناپارامتریک با اهمیت یا بی اهمیت بودن هر یک از شاخص ها و نیز مناسب یا نامناسب بودن طبقه بندی شان در مدل مفهومی ارایه شده را مورد بررسی قرار داده و در ادامه با استفاده از فن تحلیل عاملی و نرم افزار لیزرل به بررسی فرضیات تحقیق پرداخته است. در نهایت مشخص شد که هر دو متغیر ویژگی های دارایی پایه و ویژگی های قرارداد طراحی شده به شدت در موفقیت آتی های ارایه شده تاثیر گذارند. جهت بررسی میزان اهمیت شاخص ها و نیز در ستی جایگاه آنها در مدل مفهومی ارایه شده، از آزمون علامت و معادلات ساختار یافته استفاده شده است.

Keywords:

نوآوری مالی , قرارداد آتی , پوشش ریسک , شاخص های موفقیت , مدل مفهومی