تفاوت تعبیر در آیات مشابه قرآن بر پایه تخطی از اصول همکاری گرایس
Publish place: Quranic Doctrines، Vol: 15، Issue: 24
Publish Year: 1395
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 465
This Paper With 34 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_QURN-15-24_001
تاریخ نمایه سازی: 23 آبان 1397
Abstract:
از دیرباز قرآن پژوهان و مفسران مسلمان در پی یافتن اسرار کمی، نکات بلاغی، و پیام های ضمنی نهفته در تعبیرات و ساختارهای قرآنی بوده اند. در این میان، آیات متشابه لفظی که در آنها با تکرار یک مفهوم با اندک تفاوت لفظی و دستوری روبه رویم از جایگاهی ویژه در این گونه مطالعات برخوردار بوده اند. از آنجا که تبیین اختلاف دو جمله مشابه بیشتر به سطح مراد جدی گوینده یا نویسنده مربوط می شود، بررسی آیات مشابه نیز باید از این دریچه انجام گیرد. در میان علوم جدید، دانشی که به بررسی معنای مورد نظر تولیدکننده گفته پردازد، علم کاربردشناسی است. از جمله مولفه هایی که در سالهای اخیر وارد این دانش شده و مباحث مفصلی را به دنبال داشته است، موضوع معنای ضمنی یا تلویح است. تلویح مقصودی است که متکلم از تولید یک پاره گفت در نیت دارد و در جمله تنها به آن اشاره شده است و از این رو مخاطب باید با توجه به قراین زبان شناختی، بافت و تلاش فکری خود، آن معنا را استنباط کند. در این نوشتار در صددیم با استفاده از اصول همکاری پیشنهادی گرایس، به استخراج تلویحات محاوره ای نهفته در برخی آیات مشابه لفظی پرداخته و از این منظر تفاوت معنایی این آیات را ترسیم نماییم
Keywords:
Authors
مهدی حبیب اللهی
عضو هییت علمی دفتر تبلیغات اسلامی اصفهان
محمدرضا ستوده نیا
دانشیار دانشگاه اصفهان
مهدی مطیع
دانشیار دانشگاه اصفهان