لزوم ارتقای امنیت محیطی در پایداری پارک های شهری؛ با بهره گیری از رویکرد CPTED مطالعه موردی: پارک بهاران، منطقه 17 شهرداری تهران

امنیت، یکی از نیازهای اساسی در ساختارهای شهری و حفظ آن از مهمترین مسایل در زندگی شهری است. در این میان توسعه پایدار نه تنها برای نسل حاضر، بلکه برای آیندگان نیز توانایی خلق جامعه ای سالم و پایدار را دارد و پارکهای شهری عنصر مهمی در ایجاد یک شهرپایدار است. چرا که آنها فرصتهایی در زمینه های مختلف همچون ارتقای کیفی محیط، امکانات تفریحی فعال، غیر فعال و محیطی زیبا را فراهم میکنند. هدف پژوهش، بررسی رویکرد 4 CPTED در جهت ارتقای امنیت محیطی در پایداری پارکهای شهری است و امروزه کمتر به لزوم ارتقای امنیت، پایداری و ظرفیت های بالقوه پارکهای شهری در کاهش و یا جلوگیری از جرایم توجه میشود. این مقاله با روش تحلیلی و اسنادی در مرحله تدوین ادبیات نظری و با جمع آوری اطالعات از طریق روش استدلالی منطقی در بستر مطالعات میدانی نشان میدهد که رویکرد CPTED، در اصل روشی برای بهبود بهره بری محیط است و میتوان از محیطهای شهری به شکلی بهینه استفاده نمود تا احساس امنیت محیطی در بخشهای مختلف فضاهای شهری به ویژه پارکها و فضاهای گردشی در ساعات مختلف شبانهروز برای مردم فراهم شود. همچنین از میان اصول پنجگانه رویکرد، حمایت از فعالیتهای اجتماعی و نظارت طبیعی از اولویت بیشتری برخوردار است.

Keywords:

امنیت محیطی , پایداری , پارک های شهری , رویکرد CPTED , پارک بهاران تهران