اثر گرم کردن بر شاخص های کوفتگی عضلانی تاخیری دانشجویان پسرغیرورزشکار پس از انقباض های برون گرا

مقدمه و هدف: کوفتگی عضلانی تاخیری یکی از شایع ترین آسیب های عضلانی در جریان فعالیت های ورزشی و حتی زندگی روزمره است. به منظور کاهش عوارض ناشی از DOMS ارایه راهبردهای پیشگیری و درمان لازم است.پژوهش حاضر به منظور بررسی اثر گرم کردن بر شاخص های کوفتگی عضلانی تاخیری دانشجویان پسر پس از انقباض های برونگرا انجام شد.روش شناسی: این مطالعه تجربی، روی 18 نفر از دانشجویان غیر ورزشکار دانشگاه گیلان که به طور داوطلبانه در این مطالعه شرکت کردند انجام شد. آزمودنی ها به طور تصادفی به دو گروه گرم کردن 5) دقیقه دویدن با شدت %60 حداکثر ضربان قلب، 6 دقیقه حرکات کششی ایستا و 2 نوبت25 تکراری حرکت جلو ران با (1RM %20 و شاهد تقسیم شدند. شاخصهای اندازه گیری شامل کراتین کیناز سرم، تعداد نوتروفیل های خون، قدرت ارادی ایزومتریک و درک درد عضلانی بود. شاخص های مورد نظر در قبل، 24، 48 و 72 ساعت پس از فعالیت برونگرا اندازه گیری شدند. تجزیه و تحلیل داده های درون گروهی با آزمون تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر و برای بررسی تفاوت بین دو گروه از آزمون ANOVA استفاده شد.یافته ها: میزان کراتین کیناز، نوتروفیل ها و درک درد در هر دو گروه افزایش و میزان حداکثر قدرت ارادی ایزومتریک کاهش معنی دار داشتند. تفاوت معنیدار بین دو گروه تنها در تعداد نوتروفیل ها در 48 ساعت پس از فعالیت وجود داشت. بحث و نتیجه گیری: با توجه به یافته ها، این مطالعه نشان میدهد که گرم کردن نمیتواند کاهش معنی داری را در DOMS ایجاد کند.

Keywords:

کراتین کیناز , نوتروفیل , فعالیت برونگرا