تاثیر تمرین مقاومتی حاد بر سطوح پلاسمایی عامل نوروتروفیک مشتق از مغز در موش های صحرایی

مقدمه و هدف: عامل نوروتروفیک مشتق از مغز (BDNF) یکی از اعضای خانواده نوروتروفین هاست که نقش مهمی در تنظیم بقاء، رشد و حفظ نورونها دارد.BDNF پلاسما در سازگاری به تمرین مشارکت میکند؛ اما، اثرات مداخلات تمرین بر آن هنوز به خوبی درک نشده است. بنابراین، هدف این پژوهش، تعیین تاثیر تمرین مقاومتی بر عامل نوروتروفیک مشتق از مغز در پلاسمای موشهای صحرایی بود.روش شناسی: 25 سر موش صحرایی ماده ویستار بطور تصادفی به دو گروه گواه و تمرین مقاومتی تقسیم شدند که بالا رفتن از نردبان همراه با حمل وزنه به عنوان تمرین مقاومتی در نظرگرفته شد. جلسه تمرین شامل سه نوبت با پنج تکرار بود. حیوانات، در گروه تمرین مقاومتی صفر، 24، 48 و 72 ساعت بعد از جلسه تمرین بیهوش و خونگیری انجام شد. برای سنجش محتوای BDNF از کیت الایزا و برای تحلیل داده ها از روش ANOVA و نرم افزار SPSS 18 استفاده و سطح معناداری P 0/05 در نظر گرفته شد.یافته ها: یافته های این پژوهش نشان داد که تغییرات سطوح BDNF پلاسما به دنبال یک جلسه تمرین مقاومتی در نقاط زمانی بلافاصله، 24 و 72 ساعت بیشتر از گروه کنترل بود (به ترتیب p=0/001 ، p=0/009 و .(p=0/027بحث و نتیجه گیری: تمرین مقاومتی BDNF پلاسما را تحت تاثیر قرار میدهد. بنابراین، تمرین مقاومتی را احتمالا میتوان مدلی مناسب برای بررسی رفتار مولکولی این نوروتروفین بکار گرفت.

Keywords:

تمرین مقاومتی , BDNF پلاسما , موش ویستار