طراحی مدل مفهومی صلاحیت های کارآفرینی دانش آموختگان دانشگاه کارآفرین (پیش بین ها، صلاحیت ها، و برآمد)

امروزه، کارآفرینی و مباحث مرتبط با آن از اهمیت خاصی در آموزش عالی برخوردار شده است و انتظار میرود که بعد از گذشت چند سال آموزش دانشگاهی، دانش آموختگان تفاوت معنیداری با افرادی داشته باشند که امکان بهرهمندی از تجارب یادگیری دانشگاهی را نداشته اند. از آنجا که برای سوق دادن افراد به سوی کارآفرینی، ایجاد و توسعه صلاحیتهای کارآفرینی ضروری است؛ به منظور موفقیت دانشگاه ها در پرورش دانش آموختگانی شایسته، لازم است تا صلاحیتهای دانش آموختگان دانشگاه های کارآفرین مورد شناسایی و ارزیابی قرار گیرد. با توجه به آنچه ذکر شد، هدف مقاله حاضر که به صورت مروری و اسنادی نگاشته شده، طراحی مدل مفهومی صلاحیتهای کارآفرینی دانش آموختگان دانشگاه کارآفرین میباشد. صلاحیتهای کارآفرینی را میتوان براساس موارد زیر مورد مطالعه قرار داد: مولفه های تشکیلدهنده صلاحیت کارآفرینی، پیش بینهای صلاحیت کارآفرینی، و برآمدهای صلاحیت کارآفرینی. براساس نتایج حاصله، صلاحیتهای کارآفرینی دانش آموختگان در شش گروه شامل صلاحیت فردی و شناختی، صلاحیت ارتباطی، صلاحیت رهبری و کار تیمی، صلاحیت ایجاد و مدیریت کسب و کار، صلاحیت اقتصادی و بازاریابی، و صلاحیت پژوهشی دسته بندی میشود. ماموریت دانشگاه به عنوان پیشبین صلاحیت کارآفرینی در سه دسته: آموزشی، پژوهشی، و خدمات حمایتی در نظر گرفته شد و نیت کارآفرینی بهعنوان برآمد صلاحیتهای کارآفرینی مطرح شد. در نهایت و براساس مولفه های بیان شده، مدل مفهومی سنجش صلاحیتهای دانشآموختگان دانشگاه کارآفرین، به همراه پیش بینها و برآمد ارایه گردید.

Keywords:

صلاحیت کارآفرینی , دانش آموخته , دانشگاه کارآفرین , آموزش , مدل مفهومی