تبیین جایگاه علامت تجاری در حقوق مالکیت فکری و مسیولیت مدنی ناشی از نقض آن با رویکرد های قانون ثبت اختراعات

علامت تجاری، یکی از مصادیق متعدد حقوق مالکیت صنعتی است که خود قسمتی از حقوق مالکیت فکری را تشکیل می دهد علاوه بر این ها علامت های تجاری دسته ای ارزشمند از اموال فکری هستند که همانند اموال مادی نیازمند حمایت در برابر هرگونه تعرض و تجاوز اشخاص می باشند. این دسته از اموال به دلیل این که جنبه محرمانه دارند، به صورت ویژه باید حمایت شوند و نقض آنها به دلیل همین محرمانگی دشوارتر و تعیین ضمانت اجرا برای ناقض پیچیده تر خواهد شد. علامت های تجاری به دو صورت قراردادی و غیرقراردادی مورد حمایت قرار می گیرند. لذا هرگونه سوء استفاده از علایم تجاری مسیولیت مدنی و در حقوق مالکیت فکری دارای ضمانت اجرای مخصوص به خود می باشد. به طوری که قانون اصلاح ماده 244 و ماده 249 قانون مجازات عمومی مصوب 1310 نیز مقرراتی در مورد تعیین مجازات در خصوص نقض علامت تجاری و حق اختراع را درخود جای داده بود .لذا با توجه به موارد بیان شده در می یابیم که تمام اشخاص، دارای حق بنیادین نسبت به اسرار تجاری خود می باشند که به استناد آن، حق نظارت بر انتقال، فروش، استفاده و ممانعت از هر گونه سوءاستفاده تجاری و اقتصادی و افشای غیرمجاز را دارند. این حق، شبیه به حق مالکیت است، اما تفاوت آن با حق مالکیت آن است که ایرادهایی نظیر لزوم مادی بودن موضوع مالکیت را در خود ندارد. لذا، در صورتی که هر شخص بتواند به راحتی به اسرار تجاری دیگری دست یازد، این حق بنیادین وی مورد نقض قرار می گیرد و دیگر جایی برای اعمال این حق باقی نمی ماند .لذا در این پژوهش در پی موشکافی از ضمانت اجرا و جایگاه و دادخواهی از علامت تجاری با رویکردهای قانون اختراعات می باشیم.

Keywords:

علایم تجاری , حقوق مالکیت صنعتی , مس