اثربخشی آموزش مهارت اجتماعی بر بهزیستی روانشناختی، شادکامی و کیفیت زندگی نوجوانان بی سرپرست شهرستان فیروز آباد

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی آموزش مهارت اجتماعی بر بهزیستی روانشناختی، شادکامی و کیفیت زندگی نوجوانان بی سرپرست شهرستان فیروز آباد انجام شده است .روش پژوهش نیمه آزمایشی با پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری کلیه نوجوانان بی سرپرست شهر فیروزآباد بود. نمونه گیری به شیوه در دسترس انجام و افراد نمونه با اجرای پرسشنامه کیفیت زندگی، بهزیستی روانشناختی و شادکامی به تعداد 30 نفر که نمرات پایینی در پرسشنامه ها کسب کرده بودند انتخاب و با روش تصادفی ساده در دو گروه آزمایش و کنترل اختصاص یافتند. به گروه آزمایش 8 جلسه 2 ساعته آموزش مهارت های اجتماعی ارایه شد ولی گروه کنترل مداخله ای دریافت نکرد، بعد از پایان جلسات پس آزمون اجرا گردید و داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس چند متغیری تجزیه و تحلیل شدند. نتایج نشان داد که آموزش مهارت های اجتماعی بر ارتقا کیفیت زندگی، بهزیستی روانشناختی و شادکامی نوجوانان بی سرپرست گروه آزمایش اثر معناداری داشته است.

Keywords:

آموزش مهارت های اجتماعی , بهزیستی روانشناختی , شادکامی , کیفیت زندگی , نوجوانان بی سرپرست