بررسی تاثیر قابلیت مقایسه صورت های مالی بر نگهداشت وجه نقد

این مطالعه به بررسی تاثیر قابلیت مقایسه صورت های مالی بر نگهداشت وجه نقد در شرکت های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران پرداخته است. در این پژوهش برای آزمون فرضیه ها، تعداد 80 شرکت پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران طی سال های 1392 تا 1395 به روش غربالگری انتخاب شده و فرضیه ها، با استفاده از تحلیل رگرسیون داده های ترکیبی مورد آزمون قرار گرفتند. البته از داده های سال های 89 تا 91 نیز جهت محاسبه متغیر قابلیت مقایسه صورت های مالی استفاده شده است. در این پژوهش، جهت ارزیابی قابلیت مقایسه صورت های مالی از مدل دفرانکو و همکاران (2011) استفاده شد و به منظور آزمون فرضیه ها متغیرهای کنترلی شامل هزینه فرصت سرمایه گذاری در دارایی های نقدی شرکت، هزینه های تحقیق و توسعه، جریان نقد عملیاتی، سن شرکت و اندازه شرکت نیز لحاظ گردید. در انتها نیز نقش سهامداران نهادی به عنوان متغیر تعدیل گر مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج آزمون معناداری ضرایب بر اساس معادله های رگرسیون برازش شده، به طور خلاصه حاکی از عدم وجود ارتباط معنی دار بین قابلیت مقایسه صورت های مالی و نگهداشت وجه نقد می باشد. از طرفی نتایج آزمون فرضیه دوم نشان می دهد سهامداران نهادی اثرات منفی قابلیت مقایسه صورت های مالی و نگهداشت وجه نقد را افزایش می دهد. به عبارت دیگر نقش تعدیلگر سهامداران نهادی تایید می گردد.

Keywords:

قابلیت مقایسه صورت های مالی , نگهداشت وجه نقد , حاکمیت شرکتی , بورس اوراق بهادار تهران