پژوهش حاضر در خصوص صلاحیت و
شیوه رسیدگی به دعاوی فصل هفتم قانون
حمایت از
خانواده مصوب 1392 می باشد . این موضوعات و دعاوی به دلیل اهمیت زیادی که هم برای
خانواده ها و هم برای جامعه دارند و قانونگذاران و حقوقدانان را بر آن داشته که این دعاوی در قانون جدید
حمایت از
خانواده به صورت مستقل و در فصلی جداگانه با عنوان مقررات کیفری مطرح و در دسته جرایمی قرار داده شود که دارای ضمانت اجرای کیفری می باشند . نتایج این تحقیق نشان می دهد که رسیدگی به دعاوی خانوادگی منحصر به دادگاههای
خانواده نمی باشد . زیرا جرایمی که در قانون جدید
حمایت از
خانواده معرفی شده است جنبه کیفری داشته و رسیدگی به آنها در صلاحیت دادگاههای
خانواده نیست , بلکه در صلاحیت دادگاههای عمومی کیفری است که در ابتدا به صورت اعلام جرم یا شکایت در دادسرا آغاز می شوند و البته نکته مهم اینکه تشکیل دادگاه های
خانواده بر اساس اصل 21 قانون اساسی پیش بینی شده است و انتظار می رود دعاوی فصل هفتم نیز با توجه به قید کلیه دعاوی مربوط به
خانواده در دادگاه های
خانواده رسیدگی شود نه در دادسرا و دادگاه های عمومی کیفری .