بررسی جامعه شناختی- زبانی دیوارنوشته ها در محیط دانشگاه: مطالعه موردی؛ دانشگاه سیستان و بلوچستان

Publish Year: 1395
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 446

This Paper With 24 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

JR_LRR-7-5_014

تاریخ نمایه سازی: 6 آذر 1397

Abstract:

دیوارنوشته ها که از آنها با نام گفتمان خاموش نیز یاد می شود، منعکس کننده جایگاه های متفاوت زنان و مردان در ساختار اجتماعی هستند. از این رو، مطالعه دیوارنوشته ها می تواند اطلاعات مهمی را در ارتباط با ویژگی های زبانی و اجتماعی نویسندگان نامشخصشان فراهم کند. هدف از پژوهش حاضر بررسی و تحلیل جامعه شناختی- زبانی موضوع و سبک نوشتاری پیکرهای از دیوارنوشته های فارسی دانشجویان دختر و پسر در محیط دانشگاه برای پی بردن به برخی فرآیندهای پایه ای اجتماعی زبانی نظیر شباهت ها و تفاوت های الگوی ارتباطی جنس مونث و مذکر در گفتمان خاموش است. برای این منظور، مجموعا 960 دیوارنوشته (320 دیوارنوشته مربوط به دختران و 320 دیوارنوشته مربوط به پسران در بازه زمانی یک ماهه از محیط خوابگاه دختران و پسران و نیز سالن مطالعه دختران و پسران در کتابخانه مرکزی دانشگاه سیستان و بلوچستان جمع آوری گردیدند. سپس این دیوارنوشته ها از نظر کیفی و کمی بررسی و تحلیل شدند. نتایج این پژوهش نشان داد که این دیوارنوشته ها در موضوعات عشق، درخواست کمک از خدا، ناامیدی و افسردگی، اعلام حضور، بیان آرزو، ذکر تاریخ و زمان، توهین، شعر، شوخی و بیان دوستی مشترک بودند، اما مطالب درسی فقط توسط دانشجویان دختر و نصیحت کردن و نگرانی مالی فقط توسط دانشجویان پسر به کار برده شده بودند. همچنین، تحلیل موضوعی دیوارنوشته ها نشان داد که دانشجویان پسر غالبا به دنبال تثبیت قدرت و جایگاه برتر و دانشجویان دختر در صدد ابراز احساسات عاطفی و ایجاد همبستگی بوده اند. علاوه بر این، نتایج در ارتباط با سبک نوشتاری به کار رفته در هر دو گروه دیوارنوشته ها نشان داد که دانشجویان پسر تعداد واژه های بیشتری نسبت به دانشجویان دختر به کار برده اند، اما این دختران به استفاده از گونه زبانی گسترده ازطریق حروف اضافه ضمایرمشترک و بندهای وابسته گرایش داشته اند و ازاین رهگذرنسبت به دانشجویان پسردارای برتری زبانی بوده اند

Authors

عباس علی آهنگر

دانشیار زبان شناسی، دانشگاه سیستان و بلوچستان، زاهدان، ایران

جواد شیروانی

دانشجوی دکتری زبان شناسی، دانشگاه سیستان و بلوچستان، زاهدان، ایران