مقایسه فضای واکه ای در کودکان سالم و کودکان مبتلا به سندرم داون

هدف از این پژوهش بررسی و مقایسه فضاهای واکه ای در کودکان سالم و کودکان مبتلا به سندرم داون است. به این منظور از 6 کودک سالم و 6 کودک بیمار خواسته شد تا 39 کلمه تک هجایی CVC را سه مرتبه تکرار کنند. همخوان های آغازه و پایانه این کلمات یکسان و متشکل از انسدادی های واکدار و بیواک [ p , b , c , d , k , g ] است. صدای این افراد توسط نرم افزار پرت (نسخه 26. 2. 5) ضبط شده و مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است. سپس، برای هر واژه یک شبکه متنی ساخته شد و مقادیر بسامد سازه اول و بسامد سازه دوم واکه ها در این دو گروه اندازه گیری و مقایسه شد. نتایج گویای آن هستند که بیماران مبتلا به سندرم داون واکه های پیشین را در جایگاهی پسین تر و واکه های پسین را در جایگاهی پیشین تر از کودکان سالم تولید می کنند. دامنه گستردگی واکه ها در این بیماران بسیار محدودتر از کودکان عادی است و تمامی واکه ها به مرکز فضای واکه ای تمایل دارند. در افراد مبتلا به این سندرم بسامد سازه اول واکه های [ u , i , e ] بیشتر از مقادیر آن در افراد سالم است. خلاف آن، بسامد سازه اول واکه های [0,a , e] در افراد سالم بیشتر است. بررسی بسامد سازه دوم واکه ها نیز گویای آن است که خلاف واکه های [ e , e , i )، بسامد سازه دوم واکه های [0,a , u] در این بیماران بیشتر است.

Keywords:

سندرم داون , بسامد سازه اول , بسامد سازه دوم , فضای واکه ای