کاربرد منطقه بندی ژیوشیمیایی قایم در اکتشاف کانسارهای پنهان، با یک مطالعه موردی

تعیین سطح تراز فرسایشی کانی سازی، اکتشاف کانسارهای زیرسطحی (پنهان) و ارزیابی پتانسیل کانساری در نواحی مجاور کانسارهای شناخته شده، از مسایل مهم اکتشافی است. روش منطقه بندی ژیوشیمیایی قایم امکان تشخیص بین هاله های اولیه فوق کانساری و ته کانساری، محاسبه تراز فرسایشی کانی سازی و اکتشاف کانسارهای پنهان را فراهم می کند. در این پژوهش، منطقه بندی ژیوشیمیایی قایم کانسار مس-طلای پورفیری مسجدداغی که در شمال باختر ایران جای دارد، به عنوان یک مطالعه موردی برای تعیین سطح تراز فرسایشی کانسار و اکتشاف کانسار پنهان مورد بررسی قرار گرفته است. در این پژوهش، اندیس های منطقه بندی قایم (Pb.Zn/Cu.Mo) و (Pb.Zn/Cu.Ag) به عنوان شاخص های ژیوشیمیایی در اکتشاف کانسار مس پورفیری پنهان استفاده شده است. مقادیر Vz1 در بخش های مختلف محدوده مورد مطالعه تغییر می کند. مقادیر آن در بخش های شرقی و جنوب شرقی بطور قابل توجهی بالاست 100)؛(7و در بخش های شمال غربی پایین تر است (1-0/3)، که بر فرسایش کمتر هاله اولیه در بخش های شرقی و جنوب شرقی درمقایسه با بخش شمال غربی دلالت دارد. مقادیر شاخص های Vz با افزایش عمق بطور تدریجی کاهش می یابد، برای مثال در شمال غرب محدوده در عمق 580 متری مقدار آن به 0/001 می رسد، که بر وجود زون ته کانساری دلالت می کند. با در نظر گرفتن سطح تراز فرسایشی، مقادیر بالای اندیس های Vz بر حضور کانسار مس پورفیری زیر سطحی (پنهان) در این ناحیه دلالت می کند.

Keywords:

منطقه بندی ژیوشیمیایی , اکتشاف , کانسارهای پنهان , مس پورفیری , مسجدداغی