کانی سازی و معیارهای اکتشافی سه کانسار طلای ساری گونای، طلای زرشوران و مس-طلای دالی در کوهزاد زاگرس

Publish Year: 1397
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 2,854

This Paper With 10 Page And PDF Format Ready To Download

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

CISEG10_247

تاریخ نمایه سازی: 23 آذر 1397

Abstract:

سه کانسار طلای ساری گونای، طلای زرشوران و مس- طلای دالی واقع در این کمان ولکانیکی ارومیه-دختر و زون سنندج-سیرجان از مهمترین و بزرگترین کانسار های طلا در ایران محسوب می شوند. کانی سازی در ساری گونای از نوع اپی ترمال سولفیداسیون پایین میباشد که در حدود 11 میلیون سال پیش در ارتباط با سنگ های آلکالن داسیت پورفیری شکل گرفته است. کانی سازی در کانسار طلای زرشوران تیپ شبه کارلین با سنگ میزبان رسوبی کربناته می باشد که در حدود 14 میلیون سال پیش در رابطه با یک ماگماتیسم آلکالن واقع در کنتاکت ارومیه-دختر و پهنه سنندج- سیرجان شکل گرفته است. در کانسار مس- طلای دالی کانی سازی از نوع پورفیری با سنگ میزبان آذرین دیوریتی میباشد که در حدود 15 میلیون سال پیش در رابطه با یک ماگمای کالک آلکالن در حاشیه غربی کمربند ارومیه-دختر تشکیل شده است. مقایسه نتایج این مطالعات همچنین نشان می دهد که کانی سازی در ساری گونای و زرشوران علی رغم سنگ میزبان متفاوت، دارای شباهت هایی می باشند، در حالی که کانی سازی در دالی کاملا با آن دو فرق دارد. از جمله معیارهای اکتشاف کانسار های مشابه با زرشوران و ساری گونای می توان به ماگماتیسم آلکالن ، ساختارهای شمال شرقی- جنوب غربی، پاراژنز عناصر Au-As-Sb-Hg-Tl-Te، طلای غیر قابل مشاهده در پیریت آرسنیک دار، سیلیسی شدن قوی اشاره کرد. از جمله معیارهای اکتشاف کانسار های مشابه دالی را می توان به ماگماتیسم دیوریتی کالک آلکالن ناشی از فرورانش صفحه قاره ای- صفحه اقیانوسی، دگرسانی قوی پتاسیک و سیلیسی شدن همراه کانی سازی اولیژیست، ساختارهای شمال شرقی- جنوب غربی و آنومالی مغناطیسی شدید در زون پتاسیک اشاره نمود.

Authors

هوشنگ اسدی هارونی

اصفهان، فلکه دانشگاه، دانشگاه صنعتی اصفهان، دانشکده مهندسی معدن

مریم ویس کرمی

اصفهان، فلکه دانشگاه، دانشگاه صنعتی اصفهان، دانشکده مهندسی معدن

حجت الله دایی جواد

اصفهان، فلکه دانشگاه، دانشگاه صنعتی اصفهان، دانشکده مهندسی معدن