در جامعه ادبیات

یکی از دغدغه های بسیار مهم امروز ، باز نشانی عرفان ناب اسلامی و تفکیک ان از عرفانهای اغرافی است . معنویت امری است که بشر شیشه به آن تمایل داشته، ولی رشد تجربه گرابی در سده اخیر و سرخوردگی انسان از فناوری، سو جب گرایش بیشتر به امور ماورای طبیعی و معنویت خواهی شده امت با افزایش گرایش به معشیت، عرفان نماهای فراوانی ظهور کرده اند که در صدد پاسخ به این نیاز و حل بحران معنویت برآمده الد. اما نه تنها نتوانسته اند به عطش معنوی انسان پاسخ درست بدهند، بلکه بر آلام روحی بشر افزوده اند ..این نوشتار به روش تحلیلی - توحیشی به دنبال معرفی تعالیم برخی از این مکاتب نوظهور عرفانی برای اثبات کذب آنها و حقانیت عرفان اسلامی است. از این رو، با بررسی مهم ترین فرقه های نوظهور و مبانی آنها، به مقایسه و بازشناسی عرفان حقیقی و عرفانهای نوظهور پرداخته می شود .معنویت های نوظهور از جذابیت های فریبنده و ادبیاتی ساده برخوردارند که ظاهرا حق جلوه می کنند، اما مبانی آنها مست و مبتنی بر عقل گریزی، نیی شریعت، اومانیسم، جاه طلبی و مانند آن است. در مقابل، عرفان ناب اسلامی ناشی از وحی و مبتنی بر آموزه های قرآن و اصولی همچون کرامت انسان، توحید، شریعت و ولایت مداری است .