بررسی اندیشه عرفانی در غزل های نزاری

شاید بتوان گفت اگر بخواهیم شورانگیزترین قالب شعرفارسی را بیابیم باید غزل را مد نظر قرار دهیم . عشق را که لطیفه ای از جانب حق تعالی است می توان در قالب غزل یافت وعرفان این عشق را به کمال آن رسانده است . هرگاه بخواهیم زاویه دید و اندیشه هر شاعر را بررسی کنیم ، بهترین مرجع، اشعار شاعران است که تفکرشاعر در لا به لای این اشعار به وضوح خود نمایی می کند . مضامین بلندی که در اشعار و به خصوص غزلیات نزاری دیده می شود گویای این مطلب است که چرا او به این اندیشه ها توجه داشته است. نزاری را باید شاعر سبک عراقی و مضامین غنایی حاکم بر آن دوره دانست . زندگانی او در عصری است که فرهنگ و ادب ایرانی به واسطهسلطت قوم مغول در حال پایمال شدن و نابودی است. اگرچه او از نظر فکری با بسیاری از تفکرات جامعه درتضاد بود، اما توانست از این فضای حاکم بر جامعه نیز برای دفاع از فرهنگ ، ادب ایرانی و زبان فارسی بهره بگیرد . در اواخر عمر انزواطلبی اختیار کرد، اما استعداد بی نظیرش به او این توانایی را داد تا در اثبات اعتقادش همچنان کوشا باشد. در این پژوهش سعی شده است به اندیشه های عرفانی نزاری که در غزل هایش دیده می شود پرداخته شود .

Keywords:

شعرفارسی , سبک عراقی , غزل , عرفان , نزاری قهستانی