تربیت کودکان از منظر روانشناسی تربیتی

تربیت یک فرایند مستمر و پیوسته بوده که هدف نهایی آن کمال وسعادت انسان است و این کمال درمکتب ما همان قرب الهی است. و اهمیت آن به این خاطراست که کودک مانند مومی دردست ماست و ما هم می توانیم با تربیت درست اورا به انسانی تبدیل کنیم که خلیفه الله روی زمین باشد وهم به موجودی پست تر از حیوان تبدیل شود، تربیت انواع مختلفی داشته وعوامل زیادی درآن نقش دارند ومتناسب با توانایی های فرد مقابل مراحل مختلفی دارد که دراین مقاله هر کدام از آن ها ذکر شده اند. برای تربیت درست کودک در عصر کنونی باید موارد زیر را رعایت کنیم:1. با ویژگی های کودکان دردوران رشد آشنایی لازم را داشته باشیم و آموزش های ما و تمام نهادهای متولی امور تربیت متناسب آموزش دهیم 2. خیرخواه کودک باشیم و او را آن طور که درست است تربیت کنیم، هیچ موقع اعمال وگفتار ما متناقض نباشند)اتامرون الناس بالبر و تنسون انفسکم) 4. از کودک مراقبت کنیم نه این که برای او محدودیت ایجاد کرده و مانع رشد خلاقیت دراو گردیم. 5. اسم خوب برای کودک خود انتخاب کنیم زیادندکودکانی که از بردن اسم خودخجالت می کشند .فراموش نکنیم هفت سال ابتدای زندگی دوره ی سیادت و آقایی است

تربیت کودکان از منظر روانشناسی تربیتی Keywords:

تربیت , روانشناسی , فرهنگ , تعلیم , اخلاق