اثر 12 هفته ورزش صبحگاهی با شدت متوسط بر آنزیم های تیروییدی و ترکیب بدنی مردان میانسال چاق

زمینه و هدف : هدف از پژوهش حاضر اثر 12 هفته ورزش صبحگاهی با شدت متوسط بر آنزیم های تیروییدی و ترکیب بدنی مردان میانسال چاق بود. روش کار: بدین منظور 20نفرمرد با میانگین ( سن: 32/6±33/48سال، وزن: . 54/6±5/85کیلوگرم ، قد: 04/0±93/174 سانتی متر) به صورت هدفمند و دردسترس انتخاب و به صورت تصادفی به دو گروه تمرین تجربی (10 n=)، و کنترل (10n=) تقسیم شدند. ابتدا وزن، قد و شاخص توده بدنی مشارکت کنندگان اندازه گیری شد. سپس از کلیه آزمودنی ها نمونه خونی گرفته شد. پس از 24 ساعت، برنامه تمرینی صبحگاهی به مدت 12 هفته برای گروه تجربی اجرا گردید. برنامه تمرین هوازی با شدت 50 تا 80درصد ضربان قلب هدف آزمودنی، اجرا گردید. در این مدت گروه کنترل هیچ برنامه بدنی خاصی اجرا نکردند. 24 ساعت بعد از اتمام برنامه تمرینی از هر دو گروه تجربی و کنترل در شرایط مشابه نمونه خونی و شاخص های تن سنجی اندازه گیری شد. از نمونه خونی جهت اندازه گیری میزان T3،T4،TSH آزمودنی ها استفاده شد. برای بررسی تغییرات از پیش آزمون تا پس آزمون از t همبسته در هر گروه و برای مقایسه بین گروهی از آزمون t مستقل استفاده شد. سطح معناداری05/0P≤ در نظر گرفته شد. یافته ها:نتایج نشان داد، انجام هشت هفته برنامه تمرینی باعث کاهش T3، T4 در گروه تجربی نسبت به گروه کنترل شد (05/0≥P). انجام هشت هفته برنامه تمرینی باعث افزایش TSH و Vo2max شد(05/0≥P)نتیجه گیری: در مجموع یافته های پژوهش حاضر نشان داد که 12 هفته فعالیت ورزشی صبحگاهی با شدت 80درصد ضربان قلب هدف می تواند باعث بهبود آنزیم های تیروییدی ، ترکیب بدنی و Vo2max مردان میانسال شود.

Keywords:

تمرین هوازی , T3 , T4 , TSH , Vo2max , ورزش صبحگاهی