بررسی رابطه عوامل انگیزشی و موفقیت دانش آموزان ورزشکار پسر شهر ابهر زنجان

زمینه و هدف: یک ورزشکار باید از لحاظ جسمانی برای موفقیت یک رشته ورزشی آمادگی داشته باشد، باید از لحاظ روانی نیز آمادگی قرارگیری در شرایط آن رشته را دارا باشد. در بین شاخص های روان شناختی، انگیزش بعنوان فاکتوری مهم برای شناسایی افراد بااستعداد می باشد. انگیزش مجموعه شرایطی است که به رفتار نیرو و جهت می دهد و آدمی آن را بصورت میل آگاهانه می یابدروش کار: روش پژوهش از نوع توصیفی- همبستگی بود. جامعه آماری شامل کلیه دانش آموزان ورزشکار پسر شهر ابهر بود(میانگین سنی 2/15، SD=±1/2) که از بین آنها 388نفر بر اساس حداکثر نمونه جدول مورگان به صورت تصادفی ساده انتخاب گردید. برای ارزیابی عوامل موقعیتی برانگیزاننده از پرسشنامه مقیاس موقعیتی انگیزه ورزشی (SIMS) و از پرسشنامه ادراک موفقیت نسخه کودکان (POSQ) جهت تعیین ادراک موفقیت استفاده شد.یافته ها: پس ازگرد آوری پرسش نامه ها، 365 پرسش نامه قابل قبول شناخته شده و برای تجزیه و تحلیل آماری مورد استفاده قرار گرفت. نتایج آزمون همبستگی نشان داد که بین خرده مقیاس های تکلیف گرایی با تنظیم درونی، خود گرایی با تنظیم بیرونی و بی انگیزگی ارتباط مثبت و معنی داری وجود داشت (05/0موفقیت کودکان تاثیر گذار است. دانش آموزانی که به دلیل میل شخصی به فعالیت می پردازند در صورتی که در انجام درست تکلیف موفق شوند بیشتر ترغیب شده و فعالیت را ادامه خواهند داد و کودکانی که تنظیم کننده های خارجی در فعالیت شان تاثیر می گذارند به دلایل بیرونی و صرف دستیابی به نتیجه بر ادامه رقابت ترغیب خواهند شد.

Keywords:

انگیزش , موفقیت , دانش آموزان ورزشکار پسر