تاثیر شیوه ی نویسندگی بیهقی بر شکل گیری شعر نیمایی بر پایه ی نظریه ی اضطراب تاثیر هرولد بلوم

بیهقی از معدود نویسندگانی است که توانسته بر نویسندگان پس از خود تاثیر بسزایی داشته باشد اما این تاثیر را نمیتوان از نوع تاثیرهای مثبت انگاشت؛ بلکه باید گفت که این تاثیر در واقع وام گرفته از آراء فروید است که آن را با عنوان آراء اودیپی بیان می کند. در این مقاله نیز ما در پی آن هستیم تا به خواننده نشان دهیم که در واقع شالوده ی شعر نیمایی را میتوان برگرفته از سبک و شیوهی نویسندگی بیهقی دانست و برای اثبات این ادعا علاوه بر مثال های متعددی که از تاریخ بیهقی نقل شده است نظریه ی اضطراب تاثیرهرولد بلوم را نیز مد نظر داشته ایم. بلوم دراینباره معتقد است که تاثیر بار ظالمانه و فلج کننده ی گذشته بر نویسندگان متاخر با برجسته ساختن رقابت در مقابل همکاری ادبی رویکردی جدید و ستیزه جویانه را نسبت به بینامتنیت عرضه می کند. از نظر بلوم، تاثیر ادبی نشان دهنده ی تعامل مهربانانه ی اکنون و گذشته نیست، بلکه نشان گر نبرد اودیپی شاعران متاخر برای چیره گشتن بر متقدمان یا ایجاد تغییر در آنهاست و در پایان کار نویسنده متقدم دیگر سرکوب نمی شود، بلکه انگار باز میگردد؛ اما این باز آمدن، باز آمدن یک شاعر متقدم نیست، بلکه او در مقامشاعرجوان شاعر جوان باز میگردد.

Keywords:

بیهقی , شعر نیمایی , هرولد بلوم , فروید , بینامتنیت , اضطراب تاثیر