بایسته های مدیریت بحران آب و خشکسالی در نظام عدالت کیفری ایران

منابع آبی در شمار حیاتی ترین و راهبردیترین منابع دردسترس کشور جای دارد. این منابع از چشم اندازهای گوناگون اقتصادی، اجتماعی، سیاسی، فرهنگی، روانشناختی و... دارای اهمیت هستند. با این وجود از چندی پیش بدین سو چالشهای بسیاری منابع آبی کشورمان را تهدید میکند که به بحران آب و خشکسالی منجر شده اند. برداشت غیرمجاز منابع آبی و نابودسازی آگاهانه و یا غیرآگاهانه این منابع بسیار ارزشمند در شمار چالش های کیفری فراروی آنهاست. برای آن که بتوان چالشهای یادشده را ارزیابی و پاسخ های مناسبی را در برابر آنها پیش بینی کرد، باید از مدل چرخه جنایی پیروی نمود. در این راستا و در گام اول، قانون گذار کیفری کشورمان باید قانونی یکپارچه، روزآمد و فراگیر را در پرتو رهیافت فنی شدن حقوق کیفری تدوین کند. در گام آتی و بر پایه رهیافت جرم شناسی دورکیمی، بزهکاری در حوزه پرخطری مانند منابع آبی طبیعی است و از همین رو در گام سوم، باید به پیش بینی پاسخهای مناسب کیفری و غیرکیفری در برابر این چالشها پرداخت.

Keywords:

منابع آبی , مدیریت کیفری , نظام عدالت کیفری , بزهکاری , چرخه جنایی