اثر تغییرات حداکثر اندازه سنگدانه بر نفوذپذیری بتن های معمول
Publish place: Seventh National Concrete Conference of Iran
Publish Year: 1394
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 630
This Paper With 8 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
NCCICI07_063
تاریخ نمایه سازی: 30 دی 1397
Abstract:
بر اساس مطالعات انجام شده توسط محققین مختلف، می توان نفوذپذیری را مهمترین عامل در پایایی بتن دانست، عوامل متعددی نظیر نسبت آب به سیمان، مقدار، شکل و بافت سطحی سنگدانه، نوع و عیار سیمان و ... بر میزان نفوذپذیری بتن موثر است. مقاله حاضر، اثر تغییرات مدول نرمی سنگدانه را بر نفوذپذیری بتن های معمول با نسبت آب به سیمان 0/55، مورد مطالعه قرار داده است. به این منظور پس از آماده سازی مصالح سنگی (با حداکثر اندازه دانه های 25، 19، 12/5 و 9/5 میلی متر و مدول نرمی ثابت) و ساخت بتن، انجام آزمایش هایی چون مقاومت فشاری، جذب آب مویینه، جذب آب حجمی و جذب آب سطحی در سنین مختلف در دستور کار قرار گرفت. نتایج حاصل از این پزوهش نشان داد با کاهش حداکثر اندازه سنگدانه، ازمیزان نفوذپذیری بتن کاسته می شود.
Keywords:
Authors
ابراهیم قیاسوند
استادیار دانشکده فنی کبودرآهنگ، دانشگاه بوعلی سینا
بهنام زارعی
دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی و مدیریت ساخت، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد اراک
پدرام شریفی
دانشجوی کارشناسی دانشکده فنی کبودرآهنگ، دانشگاه بوعلی سینا
احسان سرایی
دانشکده فنی کبودرآهنگ، دانشگاه بوعلی سینا