بررسی روش ساخت و اجرای روسازی بتنی اپرون فرودگاه زاهدان

فرودگاه بین المللی زاهدان یکی از مهمترین فرودگاه های کشور به شمار می رود از این رو همیشه توجه خاصی به این فرودگاه معطوف بوده و سعی شده تا حد الامکان از لحاظ مشخصات فنی رویه های بتنی و آسفالتی و همچنین از نظر تجهیزات هوانوردی در وضعیت خوبی باشد. در راستای این هدف و بهسازی اپرون اسفالتی فرودگاه در سال 1385 نسبت به اجرای روسازی بتنی به روش قالب های ثابت و دال های بتنی به ابعاد 7.5 در 7.5 متر اقدام گردید. به علت کمبود بودجه در آن تاریخ و دیگر ملاحظات هوانوردی تنها قسمتی از اپرون بصورت بتنی اصلاح گردید. در سال های جاری با افزایش ترافیک هوایی و نیاز به اصلاح و گسترش اپرون و باندهای فرود پروژه بهسازی گسترده ای شامل عملیاتی کردن باند دوم و بتنی کردن کل اپرون تعریف شده و به مرحله اجرا گذاشته شده است. جدا از باندهای فرود که بصورت رویه های آسفالتی بهسازی می گردد، توسعه اپرون بتنی در فاز های مختلف زمانی در آینده این فرصت را فراهم می کند که بتوان مشخصات روسازی در حال اجرای کنونی را با مشخصات فنی روسازی بتنی ساخته شده در فاز های قبلی در زیر یک ترافیک مشترک و شرایط اقلیمی یکسان، خاک بستر یکسان و مشخصات یکسان بررسی کرده و اثر گذرزمان، شرایط محیطی، ترافیکی و تکنولوژی اجرا را مورد ارزیابی قرار داد. پژوهش کنونی مشخصات فنی بتن و روش های اجرایی به کار رفته درساخت آخرین قسمت اپرون را جهت مقایسه آتی مستند سازی می نماید.

Keywords:

دوام بتن , بتن و توسعه پایدار , رویه های بتنی , روسازی بتنی