بررسی اثر همزیستی قارچ مایکوریزا آربسکولار بر تغییرات ساکارز و نشاسته در سه پایه پسته ابارقی، سرخس و بنه باغی در شرایط تنش شوری

هدف از این پژوهش بررسی اثر قارچ میکوریز آربسکولار بر مقاومت به شوری پایه های پسته تحت تنش شوری بود. بدین منظور آزمایشی گلخانه ای در قالب کاملا تصادفی و بصورت فاکتوریل با سه فاکتور مایکوریزا در دو سطح مایکوریزا و بدون مایکوریزا ، شوری آب آبیاری در چهار سطح 0/5(، 5، 10 و 15 دسیزیمنس بر متر و پایه در سه سطح سرخس، ابارقی و بنه باغی به اجرا در آمد. در طول انجام تیمار شوری، دمای گلخانه 32 ±5 درجه سلسیوس و میانگین رطوبت نسبی 30/1 درصد و شدت نور میانه روز 50 ± 10 کیلولوکس ثبت شد. گیاهان به مدت 75 روز تحت تنش شوری قرار داشتند. نتایج نشان داد تیمار مایکوریزا سبب شد تا گیاهان همزیست مقدار ساکارز بیشتری هم در برگ و هم در ریشه نسبت به گیاهانی که فاقد این قارچ بودند دارا باشند. این اختلاف مشاهده شده بین دانهال های مایکوریزی و غیر مایکوریزی در برگ و ریشه به ترتیب 10 و 8/4 درصد بود. تغییرات نشاسته برگ در پایه های مورد آزمایش با همدیگر متفاوت بود به این صورت که در پایه سرخس با افزایش تنش شوری از میزان نشاسته برگ کاسته شد که باعث ایجاد اختلافی معنیدار از نظر آماری با شاهد گردید.

Keywords:

پسته , شوری , مایکوریزا