تاثیر مدیریت روش های جمع آوری آب باران برکشاورزی در مناطق خشک ونیمه خشک

کشور ایران از مناطق خشک کره زمین است و به جز حاشیه دریای خزر و دامنه کوه های البرز و زاگرس، اغلب دارای آب و هوای خشک با نزولات آسمانی اندک می باشد. از طرفی به دلیل رشد جمعیت، گسترش شهرنشینی و توسعه بخش های کشاورزی و صنعت پیوسته با افزایش تقاضای آب مواجه است. تداوم افزایش میزان تقاضا برای آب باعث افزایش شکاف میان عرضه و تقاضای آب در آینده خواهد شد به جمع آوری آب باران و ذخیره آن برای استفاده های آتی استحصال آب باران اتلاق می شود. آب جمع آوری شده را میتوان به درون تانکر ذخیره سازی یا خاک و یا حتی آبخوانهای زیرزمینی هدایت کرد تا در مواقع نیاز اقدام به برداشت از آنها نماییم. تاریخچه استفاده از این سیستم ها بسیار دیرین است و قدیمیترین آنها را می توان در فلسطین و بلوچستان ایران و پاکستان دنبال نمود. در این نواحی 3000 تا 4000 هزار سال پیش از میلاد، جمع آوری آب باران مرسوم بوده است. استفاده از این آب جمع آوری شده نیز میتواند فشار بر منابع آب موجود را کمتر کرده و کمیت و کیفیت منابع آب را توسعه دهد. در مقاله حاضر روش های سنتی و طبیعی استحصال آب باران برای مدیریت مناطق خشک ارایه شده است.

Keywords:

آب باران , استحصال , مناطق خشک و نیمه خشک , مدیریت