بررسی رابطه بین استرس شغلی و کیفیت زندگی مربیان شهرستان قیروکارزین و فیروزآباد

هدف از انجام تحقیق حاضر بررسی رابطه بین استرس شغلی و کیفیت زندگی مربیان شهرستان قیروکارزین و فیروزآباد می باشد. روش تحقیق حاضر توصیفی از نوع همبستگی بود. جامعه آماری تحقیق حاضر شامل مربیان مرد به تعداد 2069 و زن به تعداد 1297 بود که از این بین بر اساس جدول حجم نمونه مورگان و براساس انتخاب تصادفی ساده تعداد 327 مرد و 297 زن به عنوان نمونه آماری تحقیق حاضر انتخاب گردیدند. در این پژوهش از دو پرسشنامه استرش شغلی فلیپ ال زایس (1992) و پرسشنامه کیفیت زندگی نسخه جهانی استفاده گردید. به منظور بررسی داده های تحقیق از آزمون های ضریب همبستگی پیرسون و اسپیرمن استفاده گردید. نتایج تحقیق نشان داد که بین کیفیت زندگی و استرس شغلی مربیان رابطه معناداری منفی به مقدار -0/383 وجود دارد. نتایج همچنین نشان داد که بین استرس شغلی و ابعاد کیفیت زندگی مربیان نیز رابطه منفی معناداری وجود دارد. بنابراین پیشنهاد می گردد ضمن توجه به غنی سازی کیفیت زندگی مربیان، سطح استرس شغلی آنان را کاهش داد.

Keywords:

استرس , کیفیت زندگی , مربیان ورزش