اثر 8 هفته تمرینات قدرتی بر میزان سایتوکاینها و افسردگی زنان مبتلا به مالتیپل اسکلروزیس

بیماری مالتیپل اسکلروزیس (ام اس) یک بیماری التهابی سیستم عصبی است که افسردگی از نشانه های آن است. ممکن است تمرینات ورزشی موجب تنظیم عوامل التهابی و کاهش افسردگی در این بیماران شود هرچند این موضوع به درستی مشخص نیست. بنابراین پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر 8 هفته تمرین مقاومتی بر سطوح اینترلوکین-6، اینترلوکین 10 و افسردگی زنان مبتلا به بیماری ام اس انجام شده است. در این پژوهش 27 زن مبتلا به ام.اس با دامنه سنی 20 تا 48 سال و با EDSS کمتر از 5 به عنوان آزمودنی شرکت نمودند. آزمودنیها به طور تصادفی به دو گروه کنترل (n=13) و تمرین (n=14) تقسیم شدند. آزمودنی های گروه ورزشی به مدت هشت هفته و سه روز در هفته در تمرینات برنامه ریزی شده مقاومتی پیشرونده شرکت کردند. در همان زمان آزمودنی های گروه کنترل در استراحت کامل بودند. میزان افسردگی قبل و بعد از تمرین با پرسش نامه بک ارزیابی و همچنین، سطوح پلاسمایی اینترلوکین-6 و اینترلوکین 10 پیش و پس از تمرین به روش ELISA اندازه گیری شد. اختلاف بین گروه ها با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس (ANCOVA) و آزمون من ویتنی یو تجزیه و تحلیل شدند.یافته های تحقیق حاضر نشان داد میزان افسردگی آزمودنی ها کاهش معنی داری نسبت به گروه کنترل پیدا کرده است (P> 0/05) در حالی که تغییر معنی داری در سطح اینترلوکین-6 و اینترلوکین 10 مشاهده نشد. به طور کلی میتوان گفت تمرین مقاومتی با شدت و مدت به کار رفته در تحقیق حاضر موجب کاهش افسردگی در زنان مبتلا به ام اس می شود اما تاثیری بر سطح اینترلوکین-6 و اینترلوکین 10 آنها ندارد.

Keywords:

مالتیپل اسکلروزیس , تمرین مقاومتی , افسردگی , اینترلوکین-6 , اینترلوکین 10