تاثیر دو نوع ریکاوری آب سرد و ماساژ بر فاکتور نکروز دهنده تومور آلفا (TNF-α) بازیکنان فوتبال

هدف از پژوهش حاضر، مقایسه تاثیر دو نوع ریکاوری ماساژ و دویدن در آب بر TNF-α بازیکنان فوتبال بدنبال یک فعالیت شبیه سازی شده فوتبال بود. 14 فوتبالیست مرد رده سنی امید شهرستان اهواز، به صورت هدفمند در دسترس انتخاب و به طور تصادفی در دو گروه ریکاوری1 (ماساژ) و ریکاوری2 (دویدن در آب) (هر گروه 7 نفر) قرار گرفتند. همه آزمودنیها در یک جلسه فعالیت بدنی شبیه سازی شده فوتبال شرکت کردند. ریکاوری در آب با درجه دمای 26 تا 28 درجه سانتیگراد به مدت 10 تا 15 دقیقه و ماساژ به مدت 30 تا 45 دقیقه اجرا شد. سطوح سرمی TNF-α ابتدا افزایش و سپس شروع به کاهش کرد که این تغییرات معنادار بود .(P<0.05) اما تفاوت بین دو گروه و تغییرات تعاملی زمان و گروه معنادار نبود .(P> 0.05) احتمالا ریکاوری در آب یا به صورت ماساژ منجر به کاهش التهاب در فوتبالیستهای رده سنی امید بعد از یک وهله فعالیت شبیه سازی شده فوتبال میشود.

Keywords:

ریکاوری در آب , کوفتگی عضلانی تاخیری , ماساژ , فوتبال , التهاب