اثر هشت هفته فعالیت بدنی در تربیت بدنی عمومی یک بر نگرش دانشجویان دختر دانشگاه علوم پزشکی لارستان

هدف از این پژوهش بررسی اثر هشت هفته فعالیت در تربیت بدنی عمومی یک بر نگرش و آمادگی جسمانی دانشجویان دختر دانشگاه علوم پزشکی لارستان بود. تعداد 68 آزمودنی با میانگین سنی 21/32±2/86 ، قد 163/08±6/23 ، وزن 56/25±8/50 و شاخص تودهبدنی 21/24±3/38 به صورت داوطلبانه در این پژوهش شرکت کردند. این پژوهش از نوع نیمهتجربی و کاربردی بود. برای اندازه گیری نگرش از پرسشنامه موانع و مزایای درک شده از ورزش استفاده شد. به منظور تجزیه و تحلیل اطلاعات از آزمون t همبسته در سطح معناداری P> 0/05 استفاده گردید. نتایج تحقیقات نشان داد که مقایسه متغیرهای مورد بررسی در پیش آزمون و پس آزمون آزمودنی ها در متغیرهای نگرش (p> 0/147)، منافع (p> 0/466) و مزایا (p> 0/104) معنادار نبود. با توجه به نتایج این تحقیق درس تربیت بدنی عمومی به علت وجود موانعی چون تعداد کم جلسات، عدم ایجاد نشاط و هیجان و کمبود دسترسی به امکانات ورزشی و همچنین عدم ارایه اطلاعات و آگاه سازی دانشجویان در مورد ضرورت ورزش در زوایای مختلف زندگی آن ها در کنار انجام فعالیت های بدنی و بی توجه ی به کیفی سازی کلاس های تربیت بدنی در دانشگاه ها نمی تواند موجب افزایش نگرش مثبت به فعالیت های ورزشی در دانشجویان گردد. از سوی دیگر تمرینات میتواند با سازگاری در فراخوانی واحد های حرکتی و انقباض های پرتوان موجب بهبود فاکتورهای آمادگی جسمانی گردد.

Keywords:

نگرش , تربیت بدنی عمومی , دانشجو , فعالیت های ورزشی