مقایسه کارایی الگوریتم شبکه عصبی مصنوعی و حداکثر احتمال در تهیه نقشه پوشش اراضی

تصاویر سنجش ازدور از قابلیت بسیار بالایی در مدیریت منابع طبیعی برخوردارند که یکی از مهم ترین آن ها تهیه نقشه پوشش و کاربری اراضی است. نقشه های پوشش اراضییکی از مهم ترین و اساسی ترین اطلاعات پایه موردنیاز کارشناسان منابع طبیعی در راستای مدیریت درست و استفاده بهینه منابع طبیعی است.سنجش ازدور ابزاری ضروری و باارزش جهت تهیه نقشه پوشش اراضی می باشد، در سال های اخیر روش های طبقه بندی تصاویر ماهواره ای هم افزایش چشم گیری داشته است.لازم و ضروری است تا از الگوریتم های متفاوت در تهیه نقشه پوشش اراضی بررسی شود.به همین منظور در تحقیق حاضر به مقایسه کارایی دو الگوریتم شبکه عصبی مصنوعی و حداکثر احتمال در تهیه نقشه پوشش اراضی محدوده شهر اردبیل و اراضی تا شعاع سی و یک کیلومتری پرداخته شده است.نتایج حاصل از این پژوهش نشان داد که در مناطق بین پوشش های موجود در محدوده رفتار طیفییکسان وجود دارد که سبب اختلال و بی نظمی در طبقه بندی صحیح محدوده می گردد. این بی نظمی در هردو الگوریتم های به کار گرفته شده سنجش شد. با استفاده از تفسیر چشمی و تهیه داده تعلیمی دقیق طبقه بندی قابل قبولی از تصویر ماهواره لندست 8OLIحاصل شد. هم چنین ضریب کاپا و صحت نقشه های نهایی 82/0 و 57/86 برای روش شبکه عصبی مصنوعی و 90/0 و 01/93 برای روش حداکثر احتمال برآورد گردید.نتایج صحت بالاتر روش حداکثر احتمال نسبت به روش شبکه عصبیمصنوعی در محدوده موردمطالعه را نشان می دهد.

مقایسه کارایی الگوریتم شبکه عصبی مصنوعی و حداکثر احتمال در تهیه نقشه پوشش اراضی Keywords:

سنجنده OLI , شبکه عصبی مصنوعی , حداکثر احتمال , کاربری اراضی , اردبیل