طراحی مدل مدیریت بحران آب زیرزمینی دشت سیرجان با استفاده از رویکرد پویایی سیستم و تاثیر سناریوهای مختلف مدیریتی بر آن

افزایش روزافزون نیازهای آبی، کاهش نزولات جوی، محدودیت منابع آبی و نحوه مدیریت آن، آب را به یکی از بزرگترینچالش های قرن حاضر بشریت تبدیل کرده است. دشت سیرجان نیز از این امر مستثنی نبوده و دچار مشکلات و بحران درمیزان حجم آب زیرزمینی شده است. بدلیل پیچیدگی سیستم و به منظور شناخت عوامل مختلف تاثیرگذار، بررسی بهتر روابطو پیش بینی اثر آنها در آینده، از روش پویایی سیستم، داده های بیلان آب سطحی و زیرزمینی و نرم افزار ونسیم جهتمدلسازی استفاده گردید. نتایج مدل نشان داد که طی یازده سال آینده (از سال 1395 الی 1405) با افت حدود 7/1 متر در سطح آب زیرزمینی منطقه روبه رو خواهیم شد. به منظور بررسی تاثیر عوامل تشدید کننده بحران آب زیرزمینی و ارایهراهکارهای مدیریتی در دشت مذکور، برای نمونه سه سناریوی مختلف شامل: کاهش میزان بارش، برداشت دو برابر از چاه ها یاافزایش تعداد چاه های بهره برداری و استفاده کمتر از سد و بیشتر از سفره آب زیرزمینی، به مدل اولیه اعمال گردید و میزانافت سطح آب زیرزمینی دشت به ترتیب 12/9، 23/4 و 7/95 متر بدست آمد که از میزان افت اولیه پیش بینی شده بیشتر بوده، که نیاز است در صورت وجود چنین مواردی، تمهیدات لازم اتخاذ گردد.

طراحی مدل مدیریت بحران آب زیرزمینی دشت سیرجان با استفاده از رویکرد پویایی سیستم و تاثیر سناریوهای مختلف مدیریتی بر آن Keywords:

بحران آب زیرزمینی , پویایی سیستم , نرم افزار ونسیم , دشت سیرجان , سناریوها