بررسی و تطبیق مولفه های مهم فرهنگی ادبی هند در سه اثر مشهور کلیله و دمنه، طوطی نامه و هزار و یک شب

فرهنگ اصیل و کهن هند، دارای مولفه های بسیاری است از جمله: اعتقاد بهآنیمیسم، تناسخ، توتمیسم، تابو، کارما، زهد، بودیسم، کاست، جادو، قضا و قدر، رسوم اجتماعی مانند: نوع نگاه به زن، اخلاق اجتماعی و نظایر آن که رد پای این مولفه ها را می توان در ادبیات داستانی عامیانه این سرزمین پیدا نمود. برخی از مولفه های مهم فرهنگی موجود در باورها و اعتقادات مردم هند انتخاب و بررسی شده و تاثیر و نفوذ آن بر محتوای آثار منثور منتخب واکاوی و مورد تحلیل قرار گرفته است. از میان مهمترین کتاب های ادبیات داستانی عامیانه منثور فارسی آن هایی که منشا هندی داشته و انعکاس دهنده ی فرهنگ سرزمین هند بودند و نیز در ادبیات فارسی نیز جایگاه بسزایی دارند در اولویت انتخاب قرار گرفتند. آثار منتخب شامل کتاب های کلیله و دمنه) تصحیح مجتبی مینوی )، طوطی نامه یا جواهرالاسمار) تالیف عماد الدین محمد الثغری و تصحیح شمس آل احمد و هزار و یک شب) ترجمه ی عبدالطیف تسوجی تبریزی چاپ هرمس ) است. این مقاله به روش اسنادی و کتابخانه ای انجام گردیده که در آن از شیوه تحلیل محتوا استفاده شده است. در تحلیل ها از کتب، مقالات، پایان نامه ها و نرم افزار های موجود بهره گرفته شده است. نتیجه ای که از این پژوهش به دست آمده است این است که مولفه های فرهنگی فوق، بر روح داستان های سه اثر کلیله و دمنه ، هزار و یک شب و طوطی نامه جاری است.

Keywords:

هند , ادبیات داستانی عامیانه , کلیله و دمنه , هزار و یک شب , طوطی نامه