بررسی و تحلیل عشق عذری و عشق عرفانی درلیلی و مجنون نظامی با تکیه بر عشق از نظر افلاطون و عشق عرفانی از نظر ابن سینا

عشق یک مبحث ادبی، عرفانی، فلسفی و روان پزشکی است. مفاهیم عشق و محبت در حال تحول وارتقا در طول زمان بوده است. و این بر آثار ادبی تاثیر داشته و باعث شده است که پژوهشگران انواع عشق و تاثیر آن بر آثار ادبی را بررسی کنند.تحقیق حاضر یک تلاش برای بیان انتقال مفاهیم عشق افلاطونی میان فلاسفه (از افلاطون تا ابن سینا) و جنبه ی عرفانی رساله ی عشق ابن سینا و بازتاب این تحول بر منظومه ی لیلی و مجنون است. منظومه ی لیلی و مجنون یک مثنوی عاشقانه است که ماجراهای آن وارد ادبیات عرفانی فارسی شده است و شعرای عرفانی از ماجراهای این داستان در اشعارشان استفاده کرده اند. و از این رو باید به منظومه ی لیلی ومجنون توجه کرد. در این پژوهش سعی بر آن شده است تا چگونگی رسیدن نظامی از مفاهیم عذری به مفاهیم عرفانی تعیین گردد. نتایج این بررسی نشان می دهد که نظامی در این مثنوی از مفاهیم و اصطلاحات عرفانی زیادی استفاده کرده است که باعث شده است این مثنوی، در زمره یکی از مثنویهای عارفانه قرار گیرد.

Keywords:

عشق , عشق عذری , عشق عرفانی , لیلی و مجنون