تحلیل معنایی واژه ی دیدن در دیوان حافظ و تطبیق آن با دیوان شهریار

حافظ و شهریار، دو شاعر توانمند و بزرگ ایرانی، در دو دورهی متفاوت تاریخی هستند که هر یک نماینده تفکر خاصی در شعر و غزل فارسی به شمار می آیند که اوضاع اجتماعی و سیاسی و فرهنگی بر افکار آنها تاثیر بسیاری داشته است . در این مقاله، پس از ذکر مبحث معناشناسی به بیان اوضاع و شرایط اجتماعی و سیاسی این دو شاعر پرداخته میشود. واژه دیدن به عنوان نمونه انتخاب شده و معانی مختلف این واژه بر اساس فرهنگ دهخدا و از دیدگاه تحلیل معنایی و معناشناسی در بافت جمله مورد بررسی قرار میگیرد و بیان میکند که اوضاع تاریخی زمان هر شاعر چگونه بر دامنه استفاده از این واژه بر اساس واژگان همجوار می افزاید و معانی مختلف جدیدی به وجود می آورد.

Keywords:

حافظ , شهریار , معناشناسی , شرایط اجتماعی , دیدن.