واکاوی عشق و لحظه ی روانی، از مولفه ها و شاخصه های معرفتی سورریالیسم با تکیه بر داستان بوف کور

بررسی و تبیین دقیق جایگاه مکاتب گوناگون ادبی و از جمله مکتب سورریالیسم در ادبیات معاصر و کلاسیک فارسی، ازموضوعاتی است که پرداختن به آن می تواند از اهمیت زیادی برخوردار باشد. ویژگی های گوناگون این مکتب را بسیار بیشتر از شکل گیری آن در غرب در آثار گوناگون ادبیات ایران به ویژه ادبیات معاصر و از جمله داستان بوف کور صادق هدایت می توان یافت که با توجه به معاصر بودن این نویسنده، توجه به او از این لحاظ می تواند از اهمیت زیادی برخوردار باشد. از مهم ترین ویژگی های بوف کور صادق هدایت، ابهام های حاکم بر ساختار و محتوای آن است. وجود چنین ابهام هایی منجر به قضاوت ها و تغییرهای فراوان و در عین حال متفاوتی درباره ی این اثر و نویسنده ی آن شده است. از جمله ی این ابهام ها می توان به ابهام در نوع سبک ادبی بوف کور اشاره کرد. در این موضوع که این اثر، ریالیستی، رمانتیک، سمبولیستی، سورریالیستی و یا ترکیبی از بعضی یا همه ی این مکاتب است، در بین منتقدان و سخن سنجان اختلاف نظر وجود دارد. این جستار با تکیه بر رویکرد توصیفی تحلیلی و با هدف واکاوی عشق و لحظه ی روانی، از مولفه ها و شاخصه های معرفتی مکتب سورریالیسم با تکیه بر داستان بوف کور صادق هدایت صورت پذیرفته است. برآیند تحقیق نشان از آن دارد که گرچه وجود ویژگی های سایر مکاتب ادبی در بوف کور هدایت مشهود است، اما جنبهی سورریالیستی ( عشق و لحظه ی روانی) در آن نمود بیشتری دارد؛ و همین امر است که شهرت و آوازه ی نویسندهی این اثر را در این گونه نوآوری ها در ردیف اولین نویسندگان نوپرداز نثر داستانی ادبیات معاصر فارسی قرار داده است.

Keywords:

هدایت , بوف کور , عشق , لحظه ی روانی , سورریالیسم , اصول و مولفه های معرفتی , روان شناسی و ادبیات , ادبیات داستانی معاصر.