تجلی ایمه در غزلیات و رباعایت بیدل دهلوی

بیدل دهلوی از شاعرانی است که با وجود بیان صریح گرایش مذهبی خود به اهل سنت در بین شیعیان نیز محبوب می باشد ؛ شناخت علت این مسیله و به کار گیری طریقی که زمینه ساز آن گردیده ، می تواند در توسعه ارتباطات کلامی دوستانه بین مذاهب نقش موثری ایفا نماید ؛ موضوعی که متاسفانه تاکنون کمتر مورد توجه و بررسی قرار گرفته است ؛ در همین راستا پژوهش حاضر تلاشی است در جهت جمع آوری رباعیات و ابیاتی از غزلیات بیدل دهلوی که درباره ایمه شیعه سروده شده است . بدیهی است بررسی این گونه اشعار می تواند بازگوکننده دیدگاه و عوامل موثر بر بیان معقول و مقبول شاعر باشد . نتایج به دست آمده از جستجوها نشان داد که آگاهی ، نگرش و عملکرد مناسب بیدل تاثیری به سزا بر اشعار او داشته است ؛ او امامان شیعه را فرزندان پیامبر و بر سنت آن حضرت معرفی کرده و بر همین اساس نپذیرفته که با اصحاب ( ابوبکر و عمر ) دشمن باشند ؛ و همچنین ایمه را دارای کمالات می داند و با انعکاس مجموع این عوامل در اشعار خویش ابیاتی زیبا در مدح امامان شیعه رقم زده است که تحسین برانگیز باشد . روشی که بیدل دهلوی درباره تشیع در پیش گرفته شیوه ای مدبرانه و ماهرانه است که به کارگیری آن از سوی اندیشمندان هر یک از ادیان و مذاهب می تواند می تواند سبب توسعه ارتباطات دوستانه و افزایش گستره ی کلامی آنها گردد

Keywords:

بیدل دهلوی , ایمه شیعه , تشیع , روافض