بررسی و تفسیردفتراول مثنوی با رویکرد آشنایی زدایی و هنجارگریزی

مسیله ی اصلی در این پژوهش آشنایی زدایی و هنجار گریزی در غزلیات مولوی است برای این منظور نگارنده تلاش میکند بابررسی دفتر اول از غزلیات مولوی انواع هنجار گریزی را در آن ها نشان دهد در مبحث هنجار گریزی معنایی با مشخصه های مجاز تشبیه استعاره کنایه سمبل و پارادوکس مولانا توانسته است به واسطه ی ایجاد مکث هنری وادا شتن ذهن خواننده برای رسیدن به معنای اصلی و نیز به وسیله ی شگردهای ابداعی نظیر تازگی تصاویر و باطن نگری ضمن نشان دادن صمیمیت عاطفی و جاری ساختن خون تازه ای در سمبولیسم عرفانی بر قوت تاثیر کلام خود بیفزاید در قسمت هنجار گریزی واژگانی مولوی با وجود عدول از قواعد ساخت واژه ای زبان هنجار اصل زیبایی شناختی را رعایت می کند در بخش هنجار گریزی نحوی چنین می نماید که با به هم ریختن قواعد دستوری و همراه کردن آن با رعایت اصل زیبا شناسی به قدرت تاثیر کلام افزوده است در بحث هنجار گریزی آوایی به نظر می رسد که کاربرد حالت موسیقیایی گواه صدقی بر ذوق سلیم مولوی است و در کل می توان گفت که مولانا از طریق هنجار گریزی که از عوامل مهم ابهام هنری است توانسته است بر تاثیر گذاری و لذت بخشی شعر خود بیفزاید این مدعا آن جا قوت می یابد که مخاطب در مواجهه با آن سعی در فهم معنای پنهان در پشت ترکیبات و واژه ها بر می آید و پس از دست یابی به مفاهیم پوشیده در بطن آن ها لذت مظاعفی از شعر می برد

Keywords:

نی نامه , مولانا , مثنوی , برجسته سازی , اشنایی زدایی , هنجارگریزی , قاعده کاهی , قاعده افزایی