روانشناسی شخصیت های سندبادنامه از دیدگاه زیگموند فروید

سندبادنامه، نوشته ی محمدبن علی ظهیری سمرقندی از نوع ادب تمثیلی و یکی از آثار ارزشمند منثور ادبیات فارسی می باشد که با نثری مصنوع در قرن ششم نگاشته شده و دربردارنده ی حکایات و داستان های شیرین و حکمت آمیزی است که شخصیت های این حکایات، مردم و حیوانات و پرندگان هستند.باتوجه به اینکه، امروزه نقد روانکاوی در پهنه ی مطالعات ادبی و هنری سراسر جهان جایگاهی بسزا و نیز کاربردهای وسیعی در زمینه شناخت جهان درونی هنرمند و اعماق و لابیرنت های آثار هنری و حتی مخاطب دارد؛ آرای فروید نیز در حوزه ی روانکاوی تاثیری شگرف بر هنر و ادبیات نهاده و موجب ظهور نقد روان شناسانه شده است. نظریه های ناخودآگاه فردی و ساختار ذهن و روان انسان از برجسته ترین دستاوردهای فکری این متفکر میباشد. براساس این نظریه ها، ساختار ذهن انسان دارای سه بخش عمده است: نهاد، من و فرامن. هرکدام از این بخشها نیز مظهر بخشی از دنیای پیچیدهی ذهن و وجود آدمی هستند. بنابراین در این پژوهش شخصیت های اصلی سندبادنامه، از این دیدگاه مورد پردازش و تحلیل قرار گرفت و مشخص شد که تا حدودی این شخصیت ها با نظریه ی ساختار ذهن فروید قابل انطباق است

Keywords:

سندبادنامه , شخصیت , فروید , نظریه ی ساختار ذهن , روانشناسی.