پیش بینی ریسک پذیری کارآفرینانه کارکنان دانشگاه ها و موسسات آموزش عالی با ملاحظه پویایی های عاطفی سازمانی

این مطالعه با هدف توسعه یک مدل تشخیصی به منظور پیش بینی سطح ریسک پذیری کارآفرینانه کارکنان دانشگاه ها و موسسات آموزش عالی مبتنی بر پویایی های عاطفی سازمان انجام گرفته است این پژوهش از نوع کاربردی، مقطعی، توصیفی پیمایشی تحلیلی است جامعه آماری این پژوهش پرسنل غیر هییت علمی دانشگاه ها و موسسات آموزش عالی شهر سمنان هستند. و 196 نفر از طریق نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. داده ها از طریق پرسشنامه جمع آوری و سپس با استفاده از تکنیک های آماری بویژه دو تکنیک خوشه بندی و تشخیصی تحلیل شدند. یافته های این پژوهش نشان داد که: الف) با توجه به پویایی های عاطفی سازمانی می توان کارکنان دانشگاه ها و موسسات آموزش عالی مورد مطالعه را برحسب ریسک پذیری کارآفرینانه در سه خوشه ریسک پذیری بی تفاوت نسبت به ریسک، و ریسک گریزی خوشه بندی کرد. پویایی های عاطفی تجربه تشویق، بازیگوشی آزادی ابراز عواطف، وفاق، احساس تعلق به ترتیب از بیشترین تا کمترین در این خوشه بندی نقش ایفا نمودند. ب) پویایی های عاطفی تجربی، تشویق، بازیگوشی، آزادی ابراز عواطف و احساس تعلق سازمانی می توانند پیش بینی های خوبی برای ریسک پذیری کارآفرینانه کارکنان باشند. ضمنا پویایی عاطفی وفاق عاطفی با خارج شدن از مدل تحلیل تشخیصی نمی تواند نقشی در پیش بینی ریسک پذیری کارآفرینانه کارکنان ایفا کند.

Keywords:

ریسک پذیری کارآفرینانه , پویایی های عاطفی , تکنیک خوشه بندی , تکنیک تحلیل تشخیصی