بررسی و تحلیل دو مولفه صدای راوی و کانونی شدگی در شازده احتجاب گلشیری
Publish place: Persian Language and Literature، Vol: 18، Issue: 69
Publish Year: 1389
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 478
This Paper With 22 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JPLL-18-69_001
تاریخ نمایه سازی: 18 اسفند 1397
Abstract:
شازده احتجاب هوشنگ گلشیری از نظر به کارگیری صناعات و تکنیک های روایی فراوان یکی از ارزشمند ترین تجربه های ادبیات داستانی ایران است. گلشیری در شازده احتجاب از مولفه های متعدد روایی بهره گرفته است؛ اما می توان گفت که پیچش صناعت روایی این اثر تا حد زیادی به سبب بهره گیری هنرمندانه گلشیری از دو مولفه صدای راوی و کانونی شد گی بوده است. انتخاب راوی سوم شخص محدود به ذهن دو شخصیت اصلی اثر شازده احتجاب و فخری و ارایه اندیشه ها و گفته های این دو شخصیت در قالب گفتمان مستقیم و غیر مستقیم سبب شده است صدای راوی یا راویان متن روایی با نگاه کانونی گر با کانونی گرهای آن در هم تند و درک رابطه راوی و کانونی گر و نیز درک تفکیک این دو از هم دشوار شود. بر اساس این، در پژوهش حاضر دو مولفه صدای راوی و کانونی شدگی در متن روایی شازده احتجاب - با پرهیز از یکی انگاشتن این دو مولفه تحت عنوان زاویه دید - بررسی و تحلیل می شود تا کاربست هنرمندانه این دو مولفه در متن روایی شازده احتجاب نشان داده شود
Keywords:
Authors
کاظم دزفولیان
استاد دانشگاه شهید بهشتی
فواد مولودی
دانشجوی دکتری دانشگاه شهید بهشتی