نقش عوامل ربط غیر زمانی در انسجام متن
Publish place: Persian Language and Literature، Vol: 20، Issue: 73
Publish Year: 1391
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: Persian
View: 391
This Paper With 24 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JPLL-20-73_005
تاریخ نمایه سازی: 18 اسفند 1397
Abstract:
حروف ربط از عوامل مهم انسجام متن در زبان فارسی و به طور کلی، همه زبانها به شمار می روند؛ چه میان جمله های متن پیوند برقرار می کنند و آنها را به یکدیگر مرتبط می سازند؛ لیک عناصر دیگری نیز مانند قید و گروه حرف اضافه ای به عنوان عامل ربط در متن فعال اند که عملکرد همه آنها همانند عملکرد حروف ربط است. این عوامل بخش کوچکی از عواملی است که جمله های متن را به یکدیگر پیوند می زند. این عوامل را از دیدگاه های مختلفی می توان طبقه بندی کرد. یکی از این دیدگاه ها نظریه نقش گرای هلیدی است. وی در این نظریه ارتباط معنایی، لفظی، نحوی و منطقی جمله های یک متن را با یکدیگر انسجام نامیده است. از این دیدگاه، انسجام علاوه بر عوامل ربط، عوامل دیگری نیز دارد. به دلیل گستردگی مطلب، نگارندگان تنها به بررسی یکی از این عوامل، یعنی ربط، می پردازند. از مجموعه عوامل ربط نیز تنها عوامل ربط افزایشی، شامل ساده، مرکب، مزدوج، توضیحی، تمثیلی؛ عوامل ربط تقابلی، شامل ساده، مرکب، مزدوج؛ و عوامل ربط علی، شامل عادی و معکوس را بررسی می کنند
Authors
غلامعلی فلاح
دانشیار دانشگاه خوارزمی
صدیقه پور اکبر کسمایی
دانشجوی کارشناسی ارشد دانشگاه خوارزمی