نقش زیست فناوری در کشاورزی و حفاظت از محیط زیست

ویژگی موجود زنده حاصل پتانسیل ژنتیکی آن است که ژنوم نامیده میشود. با تغییر در توالی و تعداد چهار مولکول بازیتشکیل دهنده ژنوم، موجودهای گوناگونی به وجود میآیند. در شرایط مختلف یاختهای، ساختار سه بعدی ژنوم تغییر کرده و بیان ژنهانیز زیرتاثیر قرار می گیرد، بر این اساس میتوان ژنوم را یک بومنظام در نظر گرفت. آمایش بوم نظام ژنوم مانند هر بوم نظام دیگری بهمنظور شناخت دقیق تر در بهره وری مناسب تر از آن ضروری است. از سوی دیگر، رشد سریع جمعیت و نیاز بیشتر به غذا، به نژادی گیاهو دام که نوعی دستورزی ژنوم با سابقه طولانی است را ضروری کرده است. با به نژادی یک صفت یا ژن خاص در زمان دستورزی، امکانتغییر صفت ها و ژن های دیگر نیز وجود دارد، که پس از آن روند طولانی و هزینه بری نیاز است تا ناخالصی های ایجاد شده کاهش یابند.در این مسیر، بوم نظام ژنوم و بیان ژن های مختلف زیرتاثیر قرار می گیرد که عوارض متفاوتی را ایجاد می کند. تلاش به منظور افزایشمحصول ها بدون توجه به گیاهان بومی و به نژادی شده مقاوم، منجر به تخریب بوم نظام محیط می شود. افزون بر این، یکی از مسیله های اصلی در برخی جامعه ها، مربوط به مشکل های بهداشتی همچون کمبود برخی ویتامین ها است که می تواند از طریق استفاده از فناوری های نوین زیستی رفع گردد. با پیشرفت روش های زیست فناوری محدودیت های به نژادی ژنوم کاهش می یابد و امکان ویرایش در بخش خاصی از آن هم مهیا می گردد که تاثیر بر بوم نظام ژنوم را به کمینه و بهره مندی را به بیشینه می رساند.

Keywords:

بوم نظام , دستورزی ژنتیکی , روش های به نژادی , ژنوم